کاش میفهمیدی...



قهر میکنم تا دستم را محکمتر بگیری و بلندتر بگویی: بمان...



نه اینکه شانه هایت را بالا بیندازی و آرام بگویی : هرطور راحتی...

از کسی که دوستش داری ساده دست نکش !



شاید دیگه هیچ کس رو مثل اون دوست نداشته باشی



و از کسی هم که دوستت داره بی تفاوت عبور نکن



چون شاید



هیچوقت



هیچ کس



تو رو به اندازه اون دوست نداشته باشه !!

دلم که میگیرد



مطمئنم تو هم جایی، دلت گرفته است...



بغض که میکنم



مطمئنم تو هم جایی ، بغض کرده ای...



چشمهایم که خیس می شوند



مطمئنم تو هم جایی، چشمهایت خیس شده اند...



لبخند که روی لبم میخُشکد



مطمئنم تو هم جایی، لبخندت خُشکیده است...



نَفَسم که به شماره می افتد



مطمئنم تو هم داری نَفَسهایت را می شماری...

هوس کرده ام

که تو باشی

من باشم

وهیچکس نباشد

آنگاه

داغترین آغوش ها را از تنت

 وشیرین ترین بوسه ها را از لبانت

بیرون بکشم

به تلافی تمام روز هایی که میخواهمت ونیستی........

چندیست که از عشق نا امدیم و به هم رسیدن را محال میدانیم.
چندیست که در حسرت عشق اشک میریزیم اما نمیدانیم که همان اشکها برای ما یک حسرت است.
چندیست که برای همیم اما دور از هم ، نمیدانیم که چه فرداهایی در انتظار ماست.
ای فرشته مهربانم برای پرواز دیر نیست.
بالهایت را باز کن ، بیا و در همین آسمان آبی پرواز کن.
پرواز کن تا به سقف آبی آسمان برسی و بر آن بوسه بزنی و بگویی من هنوز هم امیدوارم.
چندیست که در حسرت عشق نشسته ایم ، اما نمیدانیم که عشق نیز در حسرت ماست.
دیگر برای عاشق نشدن دیر است زیرا ما اینک یک دلداده ایم.
آسمان را بنگر ، شوق پرواز در پرنده های عاشق را بنگر ، حالا تو نیز پرواز کن.
ای بهترینم برای به هم رسیدن دیر نیست ،بیا تا عمرمان به سر نرسیده و هنوز دلهایمان پر از شوق عاشقیست باهم پرواز کنیم.
بیا تا هنوز شور و شوق پرواز در دلهایمان است ، پرواز کنیم.
بیا تا از عشق هم نمرده ایم قلب آبی آسمان عشق را فتح کنیم.
برای پرواز دیر نیست ، هنوز هم میتوانیم خوشبخترین باشیم.
چندیست که با هم هستیم ولی تنهاییم، من در این سو به یادت خوشبختم و تو نیز در آن سو از دلتنگی ام گریانی .
دلتنگی ها را از دلت رها کن ، اشکها را از گونه هایت پاک کن و پرواز کن ، زیرا برای به هم رسیدن دیر نیست.
روزی خواهد آمد که با هم در آسمان خوشبختی پرواز خواهیم کرد ، تا اینبار همه ما را با حسرت بنگرند ، نه اینکه ما با حسرت به هم بنگریم.
برای پرواز دیر نیست ، هنوز هم شوق پرواز در دلهایمان باقیست.

تو که میخواستی امروز بروی
پس چرا دیروز با من عهد بستی
تو که میخواستی امروز مرا تنها بگذاری
پس چرا دیروز مرا عاشق خودت کردی
به یادت هست حرفهای روز اول آشنایی را
به یادت هست قول و قرارهای آن روز بارانی را
به یادت هست فریاد دوستت دارم را
به یادت هست از اول کوچه دویدن، به شوق در آغوش کشیدن من را
میگفتی میخواهم دنیا نباشد اما مرا داشته باشی
یک لحظه نیز نیامده که بدون من نفس کشیده باشی
حالا من هستم و نگاهی خسته ، به چه کسی بگویم دردهای این دل شکسته
من که مانده ام در پشت درهای بسته  ، تو کجایی ، دلت با دلی دیگر در کنار ساحل عشق نشسته
روزهای تکراری ، گذشت آن لحظه های بیقراری
گذشت آن شبهای پر از گریه و زاری
کمی دلم آرامتر شده
فراموشت نکرده ام ، مدتی قلبم از غمها رها شده
شب های تیره و تار من
مدتی بیش نیست که میگذرد از آن روز پر از غم
به یاد می آورم حرفهایت را
باز هم گذشته ها میسوزاند این دل تنهایم را
از آن روز تا به امروز تنهای تنها مانده ام
دل به هیچکس ندادم و هنوز با غصه ها مانده ام
نمیتوانم فراموشت کنم ، محال است روزی بیاید که یادت نکنم
یا با دیدن عکسهایت گریه نکنم
نمیتوانم فراموشت کنم…. نمیتوانم فراموشت کنم

گریه نکن ، مرا با حرفهای پوچت آرام نکن ، دیگر دیر است برای با هم بودن .
گذشت آن لحظه های زیبا ، گذشت آن لحظه هایی که از دلتنگی ات اشک میریختم ، با یادت به آسمان پرستاره خیره می شدم ، در انتظار تو مینشستم و برایت از عشق مینوشتم ! تو دیگر در عاشقانه هایم جایی نداری .
گذشت با تو بودن ، تمام شد با هم بودن ، حالا تو هستی و رویاهایت ، من هستم و تنهایی هایم .
گریه نکن که دیگر دلم برایت نمیسوزد ، التماس نکن که قلبم پاسخی به تو نمیدهد.
تو با دستهای خودت خانه عشقی که با شور و شوق ساخته بودم ویران کردی ، دیگر شوقی برای ساختن دوباره آن ندارم .
آن عاشق با احساس که در راه عشق تو جانش را فدا میکرد قربانی عذاب عشقت شد.
من دیگر احساسی نسبت به تو ندارم ، خسته ام ، دیگر حوصله شنیدن حرفهایت را ندارم.
روزی بود تو همه زندگی ام بودی ، لحظه های شیرین من بودی ، حالا دیگر زندگی بی تو شیرین است و بی تو این قلب شکسته آرام آرام خواهد بود .
برای با هم بودن دیگر دیر است ، مرا فراموش کن ،  قلبم از تو دلگیر است .
گریه نکن که دیگر مثل گذشته از اشکهای تو اشک نمیریزم.
میخندم از چشمهای خیست ، مثل گذشته که تو از چشمهای خیسم میخندیدی.
قدرم را ندانستی و اینک باید در غم جدایی ام بسوزی ، بسوزی و نابود شوی زیرا که زندگی مرا نابود کردی .
گذشت آن لحظه های قشنگ ، گذشت آن لحظه های در کنار هم بودن ، هر چه بود گذشت ، به آسانی فراموشت میکنم ، راه من دیگر از تو جداست .
برای با هم بودن دیگر دیر است ، قلبم از تو دلگیر است .